ว่ากันว่า .... เมื่อใดที่คนเรา เริ่มโหยหาอดีต แสดงว่า คนคนนั้น กำลังก้าวย่างเข้าสู่วัยชรา
เฮ้ย !! ไม่นะ ก็แค่นึกถึงเรื่องเก่าๆ เท่านั้นเอง
ในชีวิตคนเรานี่ มีอะไรผ่านเข้ามามากมาย
ในหนึ่งช่วงอายุของคนเรา เราได้ดูหนัง ดูละคร กี่เรื่อง
ฟังเพลง กี่เพลง ดูภาพถ่ายกี่ใบ อ่านหนังสือกี่เล่ม
แล้วในจำนวนร้อยพันหมื่นแสน เรื่องราวเหล่านั้น
จะมีสักกี่เรื่องราว ที่ผ่านเข้ามาใน แล้วไม่ได้ผ่านเลยไป
แต่กลับแปรเปลี่ยนเป็นความทรงจำ ที่ตกค้างอยู่ในห้วงคำนึง
และเรามักจะนึกถึงเรื่องราวนั้นๆ อยู่เสมอ
อาจเพราะเรื่องราวนั้นๆ สะท้อนให้เรารู้ว่า... ในขณะนั้นเรากำลังทำอะไร เป็นยังไง
สมมติว่าเราได้ฟังเพลงเก่าๆ สักเพลงเราก็จะนึกว่า
อุ๊ย!! เพลงนี้ฉันฟังครั้งแรกตอน ม.2 หรือหนังเรื่องนี้ ฉันได้ดูตั้งแต่ตั๋วราคา 30 บาท
หรือไม่ก็...ละครเรื่องนี้สนุกมากเลย ติดกันทั้งโรงเรียน อะไรประมาณนี้ ...
YeStErDay OnCE MoRe ...โหยหารอยอดีต
คือ คลังรวบรวมอดีตมากมาย ที่ตกค้างอยู่ในห้วงคำนึงของฉัน
และทุกเรื่องราวจะมีเรื่องราวความหลังของฉันซ้อนทับอยู่ด้วยเสมอ
อาจจะมากบ้าง น้อยบ้าง มีสาระบ้าง ไร้สาระบ้าง ก็ตามแต่ ...
แต่มันก็สวยงามในความทรงจำของฉันเสมอมา
ลองหลับตานึกดูนะคะ ว่าตอนนั้น .... ในอดีตของฉัน คุณกำลังทำอะไรอยู่
*********************************
สายโลหิต คือ ละครที่ดีที่สุด เท่าที่เคยดูมา ตลอดชีวิต
และต้องเป็น Version นี้เท่านั้น
จำได้ว่าตอนนั้นคลั่งไคล้มากมาย
อยากจะเป็นดาวเรือง เสียเหลือเกิน เพราะ .... ขุนไกร เท่บาดจิตมากกกกกก
