29.3.52

เมื่อคนที่รัก ทำร้ายเรา ปางตาย -- เจ็บทั้งตัวและหัวใจ

โดนลูกชายทำร้ายร่างกายอย่างป่าเถื่อน !!!
ที่สุด โดยเหตุเกิดประมาณ 5 ทุ่ม ... (สดๆร้อนๆ)


<<<<<<<<<<<<<<<<< วอดก้า

ร้องโวยวาย จะออกไปเที่ยวนอกบ้าน
ก็เลยต้องไปตามหา










วิสกี้ >>>>>>>>>>>>>>>>>>>
เพื่อแลกกันออกเที่ยว

เหตุการณ์แบบนี้ เกิดขึ้นเป็นประจำทุกคืน
คุณสามารถเห็นผู้หญิงอ้วนๆ คนหนึ่งเดินตะคุ่มๆ ตั้งแต่ เที่ยงคืน ถึง ตี 3 เป็นระยะ ๆ
เพื่อตามหาลูกชายทั้ง 3 --- เฮ้อ

หลังจากร้องเรียกอยู่สัก 3 นาที
He มาหยุดนิ่งเป็นตุ๊กตาแมวเชื่อง จากนั้นก็กลิ้งเกลือกตัวเองไถหัวไถตูดไปมา

Moment นี้ --- ลูกเราน่าร้ากกกกกกกกก
ด้วยความชะล่าใจ ก็ก้มลงอุ้มลูกด้วยความรักใคร่และทนุถนอม


และเรื่องราวไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น >>>>>


วิสกี้อ้าปากกว้างสุดกำลัง ยกขาหน้าขึ้นพร้อมรบ
แล้วก็ ------ งับเข้าที่แขนซ้ายของแม่มัน (ซึ่งก็คือตูนี่แหละ) อย่างเมามัน ใช้ขาหน้าตะกุยตะกาย อย่างไม่คิดชีวิต

โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย เจ็บสุดๆ ปวดหนึบๆ
ยัง มันยังไม่หยุดแค่นั้น .....
ลูกน้อยยังคงใจดำ ย้ายเขี้ยวไปฝังอีกที่ แถวๆ ข้อมือ ของแม่ผู้โชคร้าย (ซึ่งก็คือตูนี่แหละ)

สุดท้ายผลจึงเป็นเช่นนี้ --- แผลลึกอันเกิดจากคนที่เรารัก
ช่างทรมานทั้งกายใจ >>> เจ็บจริงๆนะ ปวดหนึบๆ ตลอดเวลา
ลูกหนอลูก ทำร้ายแม่ได้ไง เจ็บนะนี่







































หลังจากกัดแล้ว -- แม่ก็ได้แต่ดุด่า ไม่กล้าลงมือตีสักเพี๊ยะ
แถมยังหาข้าวให้เค้ากินอีกต่างหาก (เพื่อไรเนี่ย)
ตกลงตูเลี้ยง เสือ หรือ แมว วะเนี่ย โหดชิบเป๋ง --- เจ็บจริงๆ

14.3.52

ขอให้พรุ่งนี้ 'ชีวิต' จงถึง 'จุดเปลี่ยน'

มนุษย์ธรรมดา เดินถนน กินข้าวแกง มันก็ต้องมีบ้างที่ ‘ทุกข์และท้อ’
แต่ก็บอกตัวเองเสอมา ว่าทุกข์ท้อ ไม่ใช่เรื่องผิดกฏ
บางครั้งก็แค่ปล่อยให้ชีวิตไปตกหลุมอากาศ ประสบอุบัติเหตุ
หรือต้องเจอลูกระนาดเพื่อแตะเบรคบ้าง ชีวิตก็มีรสชาติดี

ชีวิตของคน ก็เหมือน ‘ตุ๊กตาล้มลุก’
ล้มแล้วก็ลุก ลุกๆ ล้มๆ สนุกจะตาย!!

เพียงแต่ลืมนึกไปว่า ตุ๊กตาล้มลุก ก็มีจังหวะที่ล้มแล้วลุกไม่ได้
เช่น จุดศูนย์ถ่วงอาจเสียสมดุล ตัวตุ๊กตาอาจมีรอยรั่วทำให้ผิดรูปร่าง
แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดๆ ก็แล้วแต่ ...

ตุ๊กตาล้มลุก มันก็ลุกไม่ขึ้นอยู่ดี

สมมติว่าเราหกล้ม ต่อหน้าคนมากมาย??

แต่ละคน คงต่างก็มีวิธีรับมือกับความผิดพลาดต่างๆ กันไป

a. ฝืนลุกขึ้น แล้วเชิดหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น (มองทำไมไม่เคยเห็นคนล้มหรือไง)
b. ค่อยๆ ลุกขึ้นอย่างระมัดระวัง (ก็มันอายนะ)
c. โวยวายโทษขี้ฝุ่นที่ทำให้สะดุดล้ม (โลกผิดชั้นไม่ผิด)
d. นั่งนิ่งๆ ก้มหน้ามองดิน (เจ็บนะ อย่าทักเดี๋ยวร้องไห้)
e. นอนนาบลำตัวไปกับพื้น แล้วคิดว่า มันเกิดอะไรขึ้น (ใจเย็นๆ แล้วมันจะดีขึ้นเอง)

ไม่ว่าเราจะรับมือสถานการณ์แย่ๆ ในชีวิตอย่างไร
แต่มันก็คือรื่องแย่ๆ วันเลวร้ายที่ไม่มีใครอยากเจอ แต่ก็ไม่ทางเลี่ยงหนี

อืม …. ครั้งหนึ่งฉันเคยคิดว่า ฉันสามารถรับรู้ความเป็นไปของชีวิต
ได้อย่างไม่สะทกสะท้าน
ฉันแข็งแกร่ง และสามารถผ่านพ้นทุกอย่างไปได้ โดยไร้รอยเลือด
ไม่เห็นแผลฟกช้ำและปราศจากแม้กระทั่ง หยดน้ำตา

แต่วันนี้ ฉันไม่แน่ใจ ว่าจะผ่านมันได้ โดยไม่เหลือแผลเป็น ให้หวนคิดและทบทวน
ศึกครั้งนี้ หนักหนากว่าที่คาดไว้

คนบางคนขาดบางอย่าง
และบางอย่างนั้น มันเป็นส่วนสำคัญในการขับเคลื่อนให้ทุกอย่างสามารถเดินไปข้างหน้าได้ ….

ฉันได้แต่หวังว่า หลังจากเช้าวันพรุ่งนี้ ชีวิตฉันจะเปลี่ยนไป
และหากคนบนฟ้า ยังอยากให้ฉันก้าวต่อไป

ก็จงมอบอาวุธให้ฉันได้ติดมือ ออกไปรบราในสมรภูมิชีวิตบ้าง
อย่างน้อยๆ ก็แค่โล่ไม้เก่าๆ เอาไว้ป้องกันตัวบ้างก็พอ

13.3.52

Heavy Sandstorm in Riyadh

เหมือนในฉากภาพยนตร์ทุนสร้างมหาศาล จากHollywood
.
ครั้งแรกที่เห็นภาพนี้ ก็ยังไม่ปักใจเชื่อ
ก็พอจะได้ยินมาบ้างว่ามีพายุทะเลทรายที่ซาอุดิอารเบีย
.
แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะหนักหนาสาหัสขนาดนี้
.
โลกร้อนคนร้อน --- มหันตภัยเกิดทุกมุมโลกจริงๆ






9.3.52

ตู้แตก !!!

วันก่อนได้ยิน อาจารย์ (อาวุโส) ท่านหนึ่ง บอกว่า ยุคนี้ เป็นยุค "ตู้แตก"

เอ๋า !! มันแตกยังไงล่ะคร้า.... แล้วทำไมมัถึงแตก แล้ว ตู้แตก นี่มันเหมือน กรุแตกไหมอ่า ....
ง๊ง งง ก่งก๊งอยู่นาน


อาจารย์ท่านเลยขยายความให้ฟังว่า ....

สมัยอาจารย์หนุ่ม ๆ นั้น สาวๆ ที่นุ่งกางเกงขาสั้น

ทั้งสั้นมากสั้นน้อย 100 ทั้ง 100 มีอาชีพพิเศษ คือ
นั่งสวยๆ ในตู้กระจก
แต่ปี 2552 สาวน้อย และ สาวแก่ (อย่างเรานี่ล่ะ)
ต่างก็สวมใส่
กางเกงขาสั้น ถึง ขาโคตรสั้น

เดินขวักไขว่ทั่วเมือง

เออออออ ... แกแถมอีกด้วยว่า ตอนนี้ตู้แตก ลามปามมาถึงมหาวิทยาลัย อย่างที่รามคำแหงนี่ มี อีสาวนั่งตู้ เดินเฉิดฉายบานตะไท

โอยยยยยยย .... แสบไปถึงทรวงไหมล่า

อาจารย์ช้านนนนนน

จะว่าไปก็จริงของแกนะ ...
คือ ในฐานะสาว in trend แฟชั่นตัวยงอย่างอิชั้น
(ซึ่งเคยพลาดพลั้งนุ่งขาสั้นเข้า Class คราวหน้าไม่ทำแล้วค่า....) ยังรู้สึกตะขิดตะขวงใจ เวลาเจอใครใส่ขาสั้นมากๆๆๆ

มันเห็นแล้วเกิดความรู้สึกหลายอย่าง

อย่างแรก ... แก้ผ้าเลยมั้ยน้อง เอาให้มันสะใจทั้งคนอยากดูและคนอยากโชว์ แฟร์ๆ กันไป

สอง ... เจ็บมั้ยอ่ะน้อง มันบาดนะนั่นน่ะ (ตามด้วยคำถามสั้นๆ ว่า มันจะเพิ่ม จาก 2 แก้ม เป็น 3 แก้มไหม) เจ็บแทนไง ลุกนั่งที

อูย ... อะโยะโย๋

สาม ... ออกจากบ้านมาไงนี่หนู รถเมล์จริงๆ อ่ะ อายไหมนั่น

พี่อายแทนอ่ะนะ มันเอ่อ..... บะลักกั๊ก อ่าค่ะนะ

สี่ ... คือ น้องคะ ที่บ้านมีกระจกไหมคะ น้องขาใหญ่ ขาดำ ขาสั้น หน้าแบน ดั้งแหมบ และน้องบางคน ยังคงเป็นกระเทยหัวโปก
อีน้องก็บ่ยั่นอะฮั้นจะใส่ไม่สนใจสายตาทรมานของครายเลย โอ้วโนว


ที่บ่นๆ เนี่ยก็ไม่ใช่อารายมากมายหรอกเด้อค่า

อันที่จริงอิชั้นก็โปรดปรานเสื้อผ้าลุคแรงๆ นะค้า ....

แต่คือแค่รู้สึกว่า มันน่าจะถูกกาละเทศะ นิดนึง

ไม่ใช่นึกอยากจะใส่ก็ใส่ มันก็ไม่ควรนะ

เอ๊ .... ?? หรือเราจะแก่เกินไป .....

1.3.52

ขอให้เจริญ เจริญ นะ พ่อคุณ แม่คุณ

วันนี้ได้ดูรายการ "เก่งยกห้อง" ช่อง 9
ประทับใจสุดๆ ไปเลย น้องๆ ทุกคนน่ารักและมีน้ำใจ อยากให้สังคมเป็นอย่างนี้จัง
อายุแค่นี้ คิดได้ว่าต้องรักเพื่อนเป็นห่วงเพื่อน คิดถึงใจเพื่อน และ รู้จักเสียสละเพื่อส่วนรวม
----
ภารกิจสุดท้ายที่ได้รับ คือ เพื่อนหนึ่งคน ต้องลากรถ (ขนาดใหญ่มากกกกกก) พาเพื่อน 19 คน
เคลื่อนไปข้างหน้า พระเจ้าช่วย !! รถลากคันนั้นมันไม่มีล้อ โอ้ว.. แม้เจ้า
-----
สิ่งที่น้องตัวน้อยต้องทำ คือ หาทาง เทคนิค กลยุทธ์ หรืออะไรก็แล้วแต่ที่เด็กอายุแค่นี้
พอจะคิดออก โดยได้รับอุปกรณ์ช่วย 2-3 อย่าง คือ ถุงมือ สนับเข่า ไม้พลอง ลูกเทนนิส และลูกกอล์ฟ กับ ภารกิจสุดโหด 1 ลาก 19
----
แล้วสถานการณ์ก็สร้าง hero และสร้างความประทับใจสุดๆ ให้กับเรา
น้องบอส นักเรียนชายตัวโตที่สุดในห้องเสียสละ เป็นคนรับภาระลากเพื่อนๆ เองเลย
แมนมากๆๆๆๆ
----
แต่ที่ประทับใจ คือ เมื่อทำภารกิจเพื่อนๆ ทุกคนจะรู้ว่าบอสเหนื่อยมาก 19 คนจะเข้ามารุมดูแลน้องบอสทันทีที่ ได้พัก บ้างหายาดม หาน้ำ เอาพัดมาพัดให้ ถึงขนาดนวดให้ก็มี
เห็นแล้ว ซึ้งใจ .........
----
มีน้องคนหนึ่ง ชื่อน้องกู๋ น่ารักมาก เค้าพูดถึงบอสด้วยน้ำตานองหน้า ว่าเป็นห่วง น้องบอส เพื่อนกลัวเพื่อนเหนื่อย โอย .... น้องจ๋า พวกหนูจะต้องเป็นเด็กดีในอนาคต
หนูๆ ทำให้พี่รู้ว่า ความสวยงาม แห่งมิตรภาพยังคงมีอยู่จริง ....
----
ผ้าขาวของน้องๆ ทำให้ผ้าดำๆ สกปรกๆ อย่างพี่ ดูสะอาดตาขึ้นทันที
----
น้องๆ ทำบุญกับคนแก่ โดยไม่รู้ตัว
ขอให้เจริญ เจริญ นะ พ่อคุณ แม่คุณ